bo po prostu nie mogłem jej dać.<br>Nie wiem, co sobie ubrdał, ale wiem na pewno, że podejrzewa mnie o stosunek z żoną. Czuję, że Rebeka zaczyna być w mym życiu czymś fatalnym. Nie mogę o niej nie myśleć każdej wolnej chwili. Mam ją ciągle przed oczami, widzę wszędzie jej ciemną twarz i także tę niezwykłą linię, o której, pamiętasz, mówiliśmy. Jedyny ratunek dla mnie - praca. Toteż, pracuję dużo..."<br>W końcu listu chirurg dopisał:<br>"Co do mego asystenta R. - miałeś rację. Muszę go usunąć, gdyż nie mam do niego zaufania ani jako do medyka, ani do człowieka. Prócz tego zachowuje się