trwasz tak w niepewności, powoli stajesz się gotowy, by wszystko powiedzieć i zdradzić każdego. Wiedział o tym setnik i jego wojownicy. Nie spieszyli się więc wcale. Dziesiętnicy powoli kroczyli wzdłuż szeregu ludzi, bacznie ich obserwując.<br>Wreszcie żołnierze cisnęli do stóp dziesiętników pęki wiewiórczych skórek. Po chwili przyprowadzono też winowajcę, młodego, ciemnowłosego mężczyznę.<br>- Gdzie ogony - dziesiętnik uderzył go w twarz. - Gdzie ogony?!<br>- Sprzedałem, sprzedałem, panie. Kupcom z Hawru, tam zdobią nimi czapki.<br>- Gdzie mieszkają ci kupcy? - znów uderzył.<br>Mężczyzna przyłożył dłoń do rozbitego nosa. Przesunął palcami po twarzy, rozmazując krew na policzkach i czole.<br>- Nie wiem. To oni byli u mnie.<br>- Dlaczego