lesie, małej ale malowniczej osadzie, w środku której dzięki zaporze-grobli powstał dość duży staw. Było piękne lipcowe popołudnie. Staliśmy zauroczeni nad wodą i pani Maria powtarzała bez przerwy: "Boże! Ileż tu się rzeczy dzieje..." - miała zapewne na myśli cuda robione przez promienie słoneczne na wodzie oraz grę świateł i cieni w otaczającym staw lesie. Mnie się też udzieliła jej fascynacja otaczającą nas przyrodą i usadowiwszy się z boku, by móc podglądać ją w pracy nie będąc przezeń widzianym malowałem akwarelą fragment lasu. Długi czas medytowałem patrząc to na staw, to na karton ustawiony na kasecie. Wreszcie zaczęła malować. Od razu