Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Polityka
Nr: 04.03 (14)
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2004
z jakiej patrzy on na samego siebie.

Nie ulega przecież wątpliwości, że Jerry Falk, grany przez dwudziestoparoletniego Jasona Biggsa, to Allen z okresu jego debiutu estradowego, kiedy dopiero nawiązywał współpracę z telewizją i zaczynał chodzić na seanse psychoanalizy. Falk jest w filmie drugim narratorem, wyżalającym się prosto do kamery, który cierpi na większość allenowskich chorób: nie daje sobie rady z własnymi ambicjami (chciałby być pisarzem, a jest tekściarzem), z powodu niewyobrażalnej nieśmiałości ściąga na siebie lawinę nieszczęść, w tym niemrawego agenta, który obskubuje go z pieniędzy. Oraz zadaje się z nieodpowiednimi kobietami, przeważnie niezbyt utalentowanymi aktorkami, które już po pół roku
z jakiej patrzy on na samego siebie.<br><br>Nie ulega przecież wątpliwości, że Jerry Falk, grany przez dwudziestoparoletniego Jasona Biggsa, to Allen z okresu jego debiutu estradowego, kiedy dopiero nawiązywał współpracę z telewizją i zaczynał chodzić na seanse psychoanalizy. Falk jest w filmie drugim narratorem, &lt;orig&gt;wyżalającym&lt;/&gt; się prosto do kamery, który cierpi na większość allenowskich chorób: nie daje sobie rady z własnymi ambicjami (chciałby być pisarzem, a jest tekściarzem), z powodu niewyobrażalnej nieśmiałości ściąga na siebie lawinę nieszczęść, w tym niemrawego agenta, który obskubuje go z pieniędzy. Oraz zadaje się z nieodpowiednimi kobietami, przeważnie niezbyt utalentowanymi aktorkami, które już po pół roku
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego