i ten styl szlachecki jest czymś niesamowicie odpornym, wciąż jestem, pomimo tylu lat obczyzny i miasta, tym polskim hreczkosiejem z prowincji (...) Mógłbym określić siebie jako szlachcica polskiego, który odkrył swoją rację bytu uniwersalną w tym, co nazywam dystansem do formy (więc i do kultury). Szlachcic polski - zjawisko nieco anachroniczne - nie cieszy się na ogół sympatią świata. Tym lepiej! W to mi graj! Pokażę, jaką siłę może mieć szlachecka krytyka wartości! (Dz IV 114)<br> Gombrowicz napisał: &lt;q&gt;"wywodzę się z Montaigne'a i Rabelego"&lt;/&gt; (Dz I 41).<br>Owszem, jest w tym trochę prawdy. Łatwo jednak wskazać także różnice.<br>Montaigne nie tyle budował, ile opisywał