z zaciekawieniem wlepił oczy w teścia. Coś uderzyło go w jego głosie, a zwłaszcza w boleśnie skrzywionej twarzy &lt;page nr=39&gt;.<br> Zawsze w życiu patrzyłem ludziom prosto w oczy, a dziś przed nimi pierwszy raz zakryłem się rękami... o, tymi ! Lewandowski wyciągnął nad stołem obie dłonie, potrząsnął nimi, jakby w każdej ważył niewidzialny ciężar. - Czy mogło to tak być, żem patrzył, a nie widział, co wszyscy widzieli, żem słuchał, a nie słyszał? Mogło to być takie kalectwo?<br> Nauczyciel milczał niepewnie, starając się uchwycić myśl starego. Po całym dniu szkolnej harówki nie bardzo był usposobiony do tego rodzaju wysiłków Czuł jednak w słowach teścia coś