antysztuki na korzyść sztuki.<br>Przykładem procesu dynamizacji jest odbiór książki Mathewsa Przemiany. Zwróćmy uwagę na wypowiedź autora podczas jednego z wywiadów, w której stwierdza, że:<br>"wymarzonym czytelnikiem byłby ktoś mieszkający na dwudziestym piętrze wieżowca w Nowym Jorku, kto po skończeniu Przemian jest tak rozzłoszczony i rozczarowany ostatnim akapitem powieści, że ciska ją przez okno, po czym - zanim spadnie na bruk - zaczyna się zastanawiać, dlaczego właśnie tak się kończy, o co chodzi, zrywa się z miejsca, zjeżdża windą w dół, chwyta książkę, wraca na górę i ponownie zagłębia się w lekturze".<br>Książka ta po prostu nie ma zakończenia. Nie ma w niej