życie biegnie znacznie wolniej, bez takiego jak w Europie stresu i napięcia. Ludzie poświęcają sobie dużo czasu. Miałem tam sporo przyjaciół. W Sudanie na przykład chodziłem do szkoły prowadzonej przez włoskich misjonarzy. Obowiązywała w niej kara chłosty. Karał osobiście dyrektor szkoły. Za każde przewinienie, np. odezwanie się w czasie nakazu ciszy w klasie, zapisywany był na tablicy krzyżyk. Trzy krzyżyki i szło się do dyrektora. Dyrektor bił winowajcę trzykrotnie, batem do popędzania wielbłądów zrobionym ze skóry. <br>Mogłem często podróżować. Wyrwany z codzienności Sudanu, w nowych miejscach szukałem przede wszystkim barów i kin porno. Pamiętam, że kiedyś, w trakcie jednej z samotnych