Na niejedno, obawiam się, że gorsze, przyjdzie nam jeszcze patrzeć z boku.<br><br> Potwierdziło się to w zupełności i nadspodziewanie szybko. W ciągu jednej nocy zniknął parkan grodzący podjazd od podwórza, chroniący park. Następnie płot przy zabudowaniach czworacznych. Potem... A zaczęło się zwyczajnie, od utyskiwań.<br><br> - Mamy ziemię. Zbierzemy z niej i co?<br> - Jak to?<br> Mielczarek rozwalił się w fotelu zajmowanym zwykle przez Surmę. Wyciągnął na pokój długie nogi, powoli skręcił papierosa, a potem ćmił machorkę. Jej woń dusiła, była przykra. Marta postanowiła jednak zachować cierpliwość. Zniesie i wypyta o pretensje gościa. Jak dotąd Mielczarek wciąż okazywał jej rodzaj sympatii. Może nawet sprawiała mu