widełki. Był już opanowany. Wykręcił numer ambasady. Odebrała Judyta.<br>- To ty, Istvan? - zdumiała się, nim w zakłopotaniu spytała: - Już wiesz?<br>- Dowiedziałem się od służby. Chciałbym rozmawiać ze Starym.<br>- Pół godziny temu pojechał na lunch do rezydencji, ma u siebie nowego ambasadora, Japończyka. Ferenz na mieście. Pustki, nie ma nikogo.<br>- A co jest - zapytał drwiąco - poza odwołaniem mnie?<br>- Muszę z tobą pomówić. Nie masz prawa oskarżać mnie. Ty nic nie wiesz. Istvan, czy ty wracasz? Przepraszam, że cię tak pytam, ale od tego zależy, jak się zachowasz... Nie pal za sobą mostów. Przyjedź, jest tu twoja pensja, szkoda żeby przepadła, przyda ci się