ich, czy znają Labana, wnuka Nachora. W tej właśnie chwili pojawiła się urodziwa pasterka wiodąca stadko owiec. "Oto jego córka, Rachela!'' - zawołali pasterze. Na widok siostry wujecznej Jakub rozrzewnił się i ze łzami w oczach ucałował ją w policzek.<br>Rachela wróciła do domu i zawiadomiła ojca o przybyciu krewniaka. Laban co tchu przybiegł do studni, mocno uściskał Jakuba i zabrał go do swego domu. Podczas wieczerzy dopytywał się bez końca o Izaaka i Rebekę, a gdy nasłuchał się do syta, zapytał siostrzeńca, co go sprowadza do Charanu. Jakub poprosił wuja, by go przyjął w służbę jako swego domownika. Laban, będąc człowiekiem praktycznym