urazy, ale jest też czujność, szeroka, jasna przytomność umysłu. Aleksander Zelwerowicz stawiał kiedyś za przykład cyrkowców aktorom teatralnym mówiąc mniej więcej tak: na arenie nie ma udawania albo się coś dobrze, solidnie umie, albo leci się w dół i łamie kości... <br>Słynny przed wojną żongler-ekwilibrysta Włoch Enrico Rastelli ćwiczył codziennie od 8 do 10 godzin. Był m. in. partnerem Marleny Dietrich, a na jego występy do berlińskiego Wintergartenu nie zawsze można było kupić bilet. Ma on też jako jedyny bodaj z cyrkowców swój pomnik w Mediolanie. <br>Teatr zawsze chciał być cyrkiem - mieć jak arena tę siłę bezpośredniego oddziaływania na widownię