łóżku, oparła o podciągnięte kolana lusterko i zaczęła na papierowe skrawki zawijać krótko obcięte włosy. Prosta grzywka opadała jej do oczu, policzki miała okrągłe, ale przezroczyście białe, w jej wypukłych, ładnie wyciętych ustach nie było ani kropli krwi. Milczała, całe popołudnie nie &lt;page nr=78&gt; powiedziała ani słowa i jej poważne ciemne oczy cofały się płochliwie, ilekroć napotkały moje oczy.<br>Nie spała w nocy. W ciemności, tuż obok mojego łóżka, słyszałam jej krótki, urywany oddech, szelest odrzucanej kołdry, ugniatanej poduszki. W świetle fioletowej lampki, zawieszonej wysoko nad drzwiami, widziałam, jak się rzuca na łóżku, jak siada gwałtownie obejmując splecionymi rękoma kolana, jak szepcze coś