coś, co wydało się Awaru podobne do olbrzymiego <br>węża.<br><br>Wanyangeri też zwolnił kroku. Wąż spod łokcia <br>mężczyzny spływał na ziemię i ciągnąc <br>się po niej znikał za krawędzią terasy. Nagle powietrze <br>zadrgało, z paszczy węża wyrwał się ostry świst, <br>a po nim trysnął ryczący słup wody.<br><br>Wanyangeri ze skamieniałą twarzą cofnął się <br>kilka kroków, przyłożył obie dłonie do piersi <br>i pospiesznie jął wymawiać zaklęcia. Zamilkł <br>po chwili, zmarszczył brwi i rzuciwszy spojrzenie Awaru, powiedział <br>coś, czego niepodobna było zrozumieć poprzez drążący <br>uszy hałas. Machnął ręką i postąpił <br>znów w stronę mężczyzny. Owionęła ich chmura <br>drżących kropelek wody zawieszonych w powietrzu.<br><br><br><br>Jest