ja ciebie tak na widłach do góry podrzucę, że zdechniesz z<br>głodu w powietrzu!<br> Trzasnęło okno od pokoju Jadźki. Umilkł patefon. Zapadła cisza, w<br>której jak głos trąb oznajmiających Sąd Ostateczny rozległ się bas<br>Kargula.<br> - Jak kto od Pawlaków na mój grunt przejdzie, tak on może sobie grób<br>kopać!<br> - A cóż jego ukąsiło? - dziwił się Pawlak, słysząc te zapowiedzi. Do<br>domu wpadł zdyszany Witia.<br> - Może ty tam nogę u nich postawił?<br> Patrzył czujnie na syna, ale ten wzruszył tylko ramionami: a cóż on<br>by miał do roboty po stronie tych judaszy?<br> - A skąd on taki mokry? - Pawlak przyglądał się podejrzliwie włosom