tym filmie może będziecie sprzedawać, z takich koni to już wam nic, zbakierowane, sprzedajecie mi tę siwkę, ja ją wyleczę, - Smok: - pogadaj pan, jest tu kierownik od stadniny, - Nel spostrzegła mnie, okrąża stołek z miednicą, bierze mnie pod ramię - wyobraź sobie, ten pan przyjechał aż stamtąd, zupełny dzikus, pamiętasz, to cudowne, pisali w gazetach, słuchaj; mam myśl, a ja już dalej nie słyszę ani słowa, on się odwrócił do nas, wyciera dłonie ręcznikiem.<br>Spotkałem się oczami z jego twarzą, w olśniewającej sekundzie rozpoznanie przebija się przez długie lata niepamięci, przez ciemny mur lat wojennych, przez chaotyczne obrazy wrześniowych bitew, i jeszcze