Adasieczka, co to było! Pani Kawrygina płakała... Krysia płakała... Istna Sodoma i Gomara. Doktora Rybińskiego trzeba było wołać, bo u Anny Stiepanowny zrobił się histeryczny przypadek. Całe ręce sobie pogryzła, biedaczka. Obiadu nikt nawet nie tknął, jeden tylko pan Jurczenko... A Sierioża dostał ikoty. Wodę mu dawali do picia i cukier, a on czkał, czkał ze dwie godziny. O mało Bogu duszy nie oddał... Istna Sodoma i Gomora... Oj, dobrze, że ciebie, Adasieczka, nie było. Ty jesteś dziecko czutkie, znerwowałbyś się okropnie. Pan Jurczenko tylko latał i wszystlkich uspokajał, ale ponaprasnu. Ja już sama nie wiedziała, co robić... Uszy sobie zatykała