nawet ich wyszydza, to w wielu książkach i publikacjach oświeceniowych ideał człowieka natury traktuje się z całą powagą.<br>Czasopismo &lt;name type="tit"&gt;Zbiór Różnego Rodzaju Wiadomości z Nauk Wyzwolonych&lt;/&gt; drukuje w roku 1770 anonimowe &lt;name type="tit"&gt;Opisanie pewnej wyspy nowo wynalezionej&lt;/&gt;, na której oczywiście panuje społeczna sprawiedliwość: &lt;q&gt;Tylko o zdrowym rozsądku mówią, kochają chwałę i ćwiczą się w cnotach&lt;/&gt;. Podobnie w dziele Michała Krajewskiego Wojciech Zdarzyński, gdzie bohater aż na księżycu znajduje Sielanę (krainę Sielan), która &lt;gap&gt; I wreszcie nauki, jakich udzielał Mikołajowi Doświadczyńskiemu Dobry Dzikus Xaoo, swoją russowsko-fizjokratyczną mądrością doprowadzający do tego, że bohaterowi "&lt;q&gt;rzepa po pracy lepiej smakowała niż przedtem podlaskie kuropatwy&lt;/&gt;". Xaoo, &lt;page nr=65&gt; perorujący przeciw