nocy minęło. Niepostrzeżenie pokonywałem kolejne setki metrów. <br>Pierwszy ślad na piasku dostrzegłem, gdy na niego nadepnąłem: częściowo zatarty przez opony samochodów, wyglądał jak odcisk żelaznej obręczy. <br>Kilkadziesiąt metrów dalej, na poboczu, znów był: płaski pas wyprasowany przez archaiczne koło od wozu. Takich kół nikt w dolinie nie używał już od ćwierć wieku, nieliczne furmanki jeździły na kołach od samochodów. Czyżby to tędy jechał wczoraj ten...? <br>Wypatrzyłem też ślady końskich podków, z charakterystycznymi wgłębieniami na końcach. Dawne pole dziadka Bronka było niedaleko. Przez dziesięć lat, które spędziłem w Ameryce, wszystko tu się pozmieniało. Żwirownia usypała nowe góry piasku, nadleśnictwo obsadziło sosnami i