Na rogu ulicy stoi żandarm. To nie Zygmunt. Zygmunt jest na lewym chodniku, teraz biegnie ku niemu przez jezdnię, na wprost. "Co on robi? Po co?" <br>Strzały milkną.<br>Kolumb nie wie, że mózg Zygmunta pracuje spokojnie jak przy maturalnym zadaniu z matematyki. Tamten żandarm nic nie wie. Widzi uciekającego przodem cywila, za nim - zapewne ścigającego go - swego kolegę w mundurze. Zygmunt, przebiegając na drugą stronę, zasłania Kolumba przed strzałem. Oczywiście, tamten się nabrał. Pistolet maszynowy milknie. Ale jedno i drugie puknięcie z karabinu. To ciężarówka. Są już w dzielnicy zahaczającej o maleńkie działki, na których pełno budek kleconych z desek. Zygmunt