w górę, <br>zawisły w niebie jak gwiazdy. Zrobiło się bardzo zimno. <br>Spojrzałem na pana Kleksa i w pierwszej chwili nie poznałem <br>go wcale. Przeistoczył się w bałwana ze śniegu i wesoło <br>podśpiewywał:<br><br> <br> Jedzie mróz, jedzie mróz, <br> Wiezie śniegu cały wóz!<br><br> <br>Pomyślałem, że pan Kleks odmroził sobie rozum, dlatego <br>też wziąłem czajnik z wrzątkiem i wylałem <br>całą jego zawartość na głowę pana Kleksa.<br><br>Śnieg natychmiast stopniał, znowu się ociepliło i pan <br>Kleks zaczął rozkwitać.<br><br>Naprzód wypuścił liście, potem pączki, aż <br>wreszcie cała jego głowa i ręce pokryły się <br>pierwiosnkami. Zrywał je z siebie i zjadał z apetytem, <br>przyśpiewując:<br><br> <br> Gdy się kwiatków dobrze