do Stanisława Michalskiego (niezwykła postać przedniepodległościowej pracy podziemnej), dyrektora Funduszu Kultury Narodowej, którego to Funduszu stypendium umożliwiło mi pobyt w Paryżu 1934-1935. Nikt jednak nie wie, że po powrocie z Paryża stałem się potęgą jako doradca Funduszu, i to pomimo raczej prawicowych poglądów, z których był znany Michalski.<br> Palce czarne od nikotyny, uniesienia jakby wstydzące się siebie i zachwyty sztuką. Mieczyk chciał pomagać bliźnim, też Żydom. Za to osadzony na Pawiaku i rozstrzelany w 1943 roku.<br><br>&lt;tit&gt;Kownacki, Stanisław.&lt;/&gt; Trudno byłoby wymyślić podobne dziwadło jak Staś. Mogłem go dobrze poznać, bo przeszliśmy prawie całe Gimnazjum Zygmunta Augusta w tej samej klasie