nie panował już nad tym, co robił.<br>Autor Pierszej Księgi Kronik widział w śpiewie i muzyce religijnej rodzaj uniesienia wieszczego. Pisał na przykład, że synowie Asafa, Hemana i Jedutuna "prorokowali dźwiękiem harf, cytr i cymbałów", a sam Jedutun "prorokował na cytrze na cześć i chwałę Jahwe". Greckie słowo "epaidein" znaczyło 'czarować śpiewem', zaś łacińskie "carmen", "cantio" czy "cantus" odnosiły się nie tylko do śpiewu, do pieśni, lecz także do wróżby, wyroczni i zaklęcia czarodziejskiego, a słowo "vates" łączyło wieszcza i proroka z poetą i śpiewakiem w jednej osobie.<br>Na podobne związki muzyki z mantyką można się natknąć w językach słowiańskich. Franciszek