było korzystne dla północnych ekosystemów (Islandia porosła tajgą), w Afryce oznaczało jednak stepowienie.<br>Dwunożność W takiej sytuacji środowiskowej przodkowie nasi przeszli do <br>dwunożności. Około 5,5 Ma (zatem późny miocen) liczą ułamki dokumentujące populację, której przypisano nazwę Ardipithecus ramidus kadabba; 4,4 <br>Ma (wczesny pliocen) liczą zęby i fragment podstawy czaszki Ardipithecus r. ramidus, sugerujący dominację pionowej postawy. Z nieco młodszych (3,9-4,2 Ma) warstw z Kenii pochodzi niemal kompletna żuchwa i kość piszczelowa Australopithecus anamensis o cechach wskazujących również na wyprostowana posturę. Prawdziwie przekonujący materiał pochodzi jednak dopiero z horyzontu czasowego około 3,5 Ma. Australopithecus afarensis, o