rekreacji, dla których przyroda jest dobrem uzupełniającym, jest około 30%, a obojętnych względem przyrody - 10%. Odrębnym zagadnieniem jest określenie: jakie cechy, walory lub elementy środowiska przyrodniczego są dla poszczególnych typów zachowań najważniejsze, jakie są ważne i jakie mają dla nich drugorzędne znaczenie. Nie wdając się w szczegółową analizę tych związków (częściowo omówiono je w poprzednich rozdziałach), w dalszych rozważaniach zostaną uwzględnione jedynie relacje między podstawowymi elementami środowiska a głównymi typami zachowań, przy uwzględnieniu również natężenia tych związków w trójstopniowej skali (bardzo silne, silne, średnie). Ogólny obraz tych relacji przedstawiono w tabeli 19. Cechą charakterystyczną omawianych typów zachowań jest to, że żaden