Północ", wypowiadali się za odebraniem majątków tej części szlachty, która nie weźmie udziału w powstaniu. W dobie największego rozrostu Młoda Polska liczyła 142 członków, zrzeszonych w 39 "gminach". Nie udało się jej podporządkować sobie emigracji, w szczególności Towarzystwo Demokratyczne uchyliło się od współpracy z Młodą Polską. W 1835 r. najdzielniejsi członkowie organizacji, z Tadeuszem Żabickim, Szymonem Konarskim i braćmi Zaleskimi wyruszyli jako emisariusze do kraju. Na okres paru lat stanęli też na czele konspiracji krajowej; tym samym jednak osłabła aktywność Młodej Polski na emigracji.<br>W 1836 r. gen. Dwernicki podjął jeszcze jedną próbę połączenia centrowych i lewicowych elementów wychodźstwa pod nową