ani autobusu, żadnego publicznego transportu. Z jednego krańca na drugi przejechałem na słoniach, tych z plantacji". Podobno teraz wszystko się zmieniło, dlatego nie wybiera się na wyspy. "Czyżbym się spóźnił?"- zastanawia się Max.<br>Pierre jeździ w pojedynkę, ale ciągle spotyka ludzi, tak jak Michela. Potem się z nimi rozstaje. "Nie czuję się samotny. Jeśli gdzieś mi się podoba, zostaję". Na przykład w jakimś małym miasteczku w Himalajach, do którego trafił przez przypadek. Siedział tam miesiąc. Max zazdrości mu tego, że nie miał nic do stracenia i odważył się wyjechać. Nie ma do czego wracać. Jest przymusowo wolny jak ptak. "Czy ja