ze snu.<br> Edgar gładzi go po głowie<br>&lt;page nr=127&gt;<br>Tatusiu, to ona cię męczy, ta obca pani, która nie chciała być moją mamą. Ja nie chcę, żeby tu była. Weźcie ją.<br> Ukrywa twarz na piersiach Edgara, który go obejmuje<br> KORBOWSKI<br> mówi wśród ciszy na cały głos<br>To są bezpłodne metafizyczne męczarnie w czwartym wymiarze.<br> OJCIEC<br>Proszę milczeć.<br> do Lokai<br>Wynieść tę przeklętą skrzynię. Prędko.<br> Lokaje rzucają się do skrzyni i wynoszą na lewo. Afrosja stoi, milcząc, na lewo. Czarny anglez pozostaje do końca aktu na środku sceny, na ziemi<br> KURKA<br> wstaje i mówi płomiennym głosem do Lady<br>Czy pani myśli, że Edgar Nevermore kochał