przecież wymierny fragment jego życia wpisany w płótno wraz z odliczanymi sekundami.<br>Opałka ma prawdziwą obsesję czasu. W jego sztuce nie ma jednak wydarzeń, emocji, zwolnień i przyspieszeń tempa. Jest ciągłe odliczanie, punktowane monotonnym głosem artysty, który rejestruje wypowiadane głośno liczby podczas ich malowania na płótnie. To jednak przygnębiające, bo czy tak wygląda prawdziwe, indywidualne życie? Czy nie ma w tym ucieczki od prawdziwego "ja"? Opałka "łowi" czas, goni za utopią i w ten sposób paradoksalnie izoluje się od własnego życia. Oddaje się benedyktyńskiej pracy i nic dziwnego, że został nazwany Syzyfem - ale Syzyfem wyzwolonym.<br>W łódzkim Muzeum Sztuki, które jest posiadaczem