należy do łatwych. O wiele łatwiej wybrać szyderstwo, które tak samo jak absurdalna śmierć świadczy o negatywnej funkcji wolności. Szyderstwo spełniało w filozofii równie ważną funkcję co wątpienie, a ponadto jego początki są dawniejsze niż początki wątpienia. Już Sokrates leczył swych przeciwników z błędu nie tyle wątpieniem, ile szyderstwem. Schopenhauer czyni z szyderstwa główny probierz postawy filozoficznej. Pomimo tego nie posiadamy - o ile mi wiadomo - żadnej monografii, która pokazałaby rolę szyderstwa w rozwoju europejskiej myśli filozoficznej. Bez wątpienia największym mistrzem szyderstwa był Nietzsche. Jego krytyka moralności chrześcijańskiej była w całości oparta na szyderstwie. Pisał: <q>przeciwko chrześcijaństwu wyrokuje dzisiaj nasz smak, a