pomysłem przebić mury, znaleźć się wśród swoich, w domu? A potem - nad szwajcarskie jeziora, nad Sekwanę... Nagłe spięcie myśli: Sergiusz Degajew! Mieszka tam teraz sobie w Paryżu, wolny, może łazić, gdzie chce, spacerować po Ogrodzie Luksemburskim. A on - tutaj, w tej więziennej klatce! Czy wszystko już stracone i nic nie da się zmienić, nic odzyskać? Czy można godzić się tak łatwo i ulegle na utratę nie przeżytego jeszcze przecież życia!<br>...Jest mrok, ta pora dnia w ciemnej celi najbardziej sprzyja wzrokowym halucynacjom. Niespodziewanie Stanisław doznaje niesamowitego wrażenia, jakby sam oglądał teraz siebie z oddali jako drugą, obcą osobę.<br>Oto znajduje się