absorbującą sobą wtedy personel oddziału, od lekarza prowadzącego moje leczenie (znakomity dr W. Różewicz) poprzez czujny i cierpliwy personel średni (pielęgniarki) aż do udręczonych przeze mnie i innych nie chodzących chorych - salowych. I właśnie na ich pracę w moim liście, w imieniu własnym i innych chorych, chcę zwrócić uwagę i dać wyraz uznaniu i specjalnemu podziękowaniu za ten ich trud, a przede wszystkim za wspaniały stosunek do chorych, za pełną pogodę ducha i optymistyczną atmosferę, którą wnoszą wykonując te pozornie najprostsze usługowe czynności, pełne dużego, dobrego serca, czynności tak ważne dla unieruchomionych ciężko chorych. Mam tu na myśli, szczególnie panie Annę Szwajnos