samochodu. Mimo to niewiele zwolnił.<br><br>I oto zaczęła się jazda tak piekielna, że właściwie przypominała lot <br>poprzez afrykańską burzę piaskową. Kamień nie kamień, korzeń nie korzeń, <br>wybój nie wybój - Kapitan nie dbał o nic. Nawet kamienisty <br>strumień go nie powstrzymał.<br><br>Parł naprzód jak czołg. Gałęzie drzew i krzaków biły o dach i szyby, <br>motor dyszał i kaszlał z wysiłku. Kapitan zaś zaczął się wdrapywać <br>pod górę drogą, po której już nawet konne furki poruszały się chyba <br>z trudnością.<br><br>Ika i Groszek trzymali się kurczowo siedzeń. Milczeli nadal. I tylko <br>serca biły im niespokojnie, coraz niespokojniej. Oboje rozumieli, <br>że czeka ich przygoda