jest więc właściwe dobieranie instrumentów polityki fiskalnej w konkretnej sytuacji gospodarczej.<br>Automatyczne stabilizatory koniunktury nie mają wad narzędzi dyskrecjonalnych, ponieważ ich stosowanie ma charakter natychmiastowej, bezpośredniej reakcji. Są nimi przede wszystkim podatki wymierzane od takich podstaw, które zmieniają się w zależności od poziomu dochodu, wielkości płac itp. Większy efekt stabilizujący dają te narzędzia (po stronie dochodów i wydatków), które cechuje wysoka wrażliwość (elastyczność) na zmiany produktu globalnego. Są nimi np. progresywne podatki dochodowe, podatki pośrednie związane z wartością sprzedaży. Natomiast wydatki budżetowe cechuje znaczna sztywność; ich wzrost może niekiedy utrudniać stabilizację gospodarki (np. waloryzacja płac, rent i emerytur). Po stronie wydatków