na każdym kroku, co czynić. <br>Istotę zaufania jako "kleju" łączącego społeczeństwo wolnych ludzi przedstawił doskonale antropolog Erving Goffman, wprowadzając kategorię "uprzejmej nieuwagi". Uprzejma nieuwaga oznacza, że w warunkach nowoczesności uczestnicy sytuacji publicznych zawierają umowę o wzajemnym rozpoznaniu i ochronie. Ktoś, kto mija na ulicy inną osobę, za pomocą nienachalnego spojrzenia daje wyraz temu, że uważa ją za godną poważania, a następnie odwraca wzrok, żeby zasygnalizować brak agresji, a osoba mijana robi dokładnie to samo.<br>Anthony Giddens w klasycznym już dziele Nowoczesność i tożsamość tak interpretuje słowa Goffmana: Opisane przez Goffmana codzienne rytuały zaufania i taktu to znacznie więcej niż tylko sposoby ochrony