okres czasu około 100 tys. ludzi od ich domostw i gospodarstw. Sytuację ludzi koczujących nieraz pod gołym niebem pogarszała jesień i zbliżająca się zima.<br>Ewakuowani, rzecz jasna, nie mogli zabrać ze sobą większych zapasów żywności, tym bardziej że zboża i ziemniaki w dużej mierze pozostały na polach. Dlatego też wkrótce dał się we znaki głód, wzmagający się z każdym dniem, oraz epidemia tyfusu dziesiątkująca ludność. Trudne położenie ewakuowanej ludności z powiatów opatowskiego i stopnickiego pogarszała często postawa części mieszkańców powiatu sandomierskiego, którzy w wielu wypadkach odmawiali jej nawet elementarnej pomocy i w paskarski sposób pozbawiali ją posiadanych zapasów. Sytuację na przyczółku KW PPR scharakteryzował