zrazu w ręku "kompletu paryskiego", a raczej zmieniających się jego przywódców. "Komplet" rozpadł się z czasem na kilka sekcji, według dzielnic miasta Paryża.<br>Nieskrępowana dyskusja ujawniła wkrótce w Towarzystwie znaczne rozbieżności poglądów. W drugą rocznicę powstania (29 XI 1832) Krępowiecki wystąpił w Paryżu z przemówieniem w języku francuskim, w którym dał własną interpretację ostatniego ruchu. Twierdził on, że zgubę Polski spowodowała szlachta i praktykowany przez nią ucisk chłopów, że głoszona w powstaniu fałszywa zasada "zgody narodowej" służyła jedynie kontrrewolucjonistom. Domagał się więc zerwania ze szlachtą; naród, twierdził, zdoła wyzwolić tylko radykalna rewolucja społeczna. Nie wahał się też Krępowiecki powoływać na przykład