Stał pod sosną obserwując odchodzącego niechętnie chłopca. Przy drodze Polek odwrócił się jeszcze raz, lecz nieznajomy natychmiast uczynił niecierpliwy gest dłonią, przynaglający do odejścia. Od miasta nadjeżdżał pociąg. Głuchy stukot kół przecinał ukośnie ciszę doliny.<br>Polek jednak nie usłuchał rady nieznajomego mężczyzny. Koło toru odczekał, aż przewali się rozdygotany pociąg dalekobieżny, pędzący w korytarzu gwałtownego wichru. Następnie pobiegł torami, przeskakując ze szpały na szpałę, a przed nim ginął już w lesie trójkąt wątłych świateł pociągu.<br>Później skręcił w lewo i zatrzymał się nad stromym zboczem. W dole drogą polną, ledwo znaczną w darni, szedł mężczyzna z czarną teczką. Spieszył się wyraźnie