wyposażeni w znacznie lepszą wiedzę i aparat naukowy, także marksistowski, niż działacze legalnych organizacji. Spadali jak zrzuceni na spadochronach rangersi, zawsze dobrze lądowali, zawsze w dobrze zorganizowanej grupie. Komandosi - tak się ich do dziś nazywa, choć mało kto już pamięta skąd wzięła się ta nazwa. Prawie zawsze - jeśli tylko nie dali się ponieść nerwom - wygrywali w dyskusji udowadniając to, o czym i tak prawie wszyscy byli przeświadczeni - że ten system jest do niczego i należy go jak najszybciej jeśli nie zmienić, to przynajmniej zreformować. Naczelnym tematem, powracającym jak bumerang, był Memoriał Kuronia i Modzelewskiego, List 64-rech intelektualistów, swoboda wypowiedzi, konieczność zniesienia cenzury