wielu matematyków i logików.<br> G. Koncepcja Misesa nasuwa poważne wątpliwości różnej natury. Skupiają się one głównie wokół zagadnienia, czy uprawnione jest użycie pojęcia granicy w odniesieniu do ciągów nieskończonych określonych empirycznie, czy wolno postulować istnienie takiej granicy i czy w ogóle sprawdzalne są twierdzenia dotyczące jej wartości liczbowej, skoro zawsze dany jest w doświadczeniu tylko początkowy - oczywiście skończony - segment takiego ciągu. Do tego dołącza się krytyka niektórych radzieckich teoretyków prawdopodobieństwa, zarzucająca koncepcji Misesa wyjście z fałszywych, machistowskich założeń filozoficznych.<br> H. Jakkolwiek wypadłoby ocenić Misesowską interpretację prawdopodobieństwa (a nie jest bynajmniej powiedziane, że musimy ustosunkowywać się wyłącznie do jej wersji pierwotnej), domaga