na znak uznania jego supremacji w regionie. Wspomniane ludy we własnym zakresie zbierały środki na to, co przyobiecały cesarzowi. Otton nie miał tu żadnej egzekutywy administracyjnej. Trybut od plemion, które niebawem utworzyły związek lucicki, był więc nader niepewnym i - jak się okazało - nietrwałym źródłem dochodu. Wpływy z tego źródła ustały definitywnie najpóźniej w 983 r.<br>Inaczej kształtowała się sytuacja na południowym Połabiu. W X w. niemiecka zwierzchność zdołała zniszczyć podstawy samodzielnej organizacji politycznej i militarnej tamtejszych plemion słowiańskich, stworzyć sieć lokalnych burgwardów i ująć ludność w karby królewskiej administracji19. Nie rozprzestrzeniło się na te obszary wielkie powstanie 983-984 r. Sprawdził