można zaliczyć tezę A. Siecińskiego, która brzmi:<br>"Dysproporcje w uczestnictwie kulturalnym wiążą się ściśle z dysproporcjami stopnia rozwoju gospodarczego".<br>Grupę drugą mogą stanowić próby określania wpływu środowiska na aktywność kulturalną definiowanego w kategoriach infrastruktury kulturowej, wyposażenia w określone środki i instytucje kulturalne, które stanowią realne ramy "możliwości". W tym sensie, definiując czynniki określające aktualny poziom kultury czasu wolnego, S. Czajka wymienia wśród innych "poziom rozwoju bazy materialno-technicznej kultury i wypoczynku", a A. Gładysz, wskazując na główne determinanty uczestnictwa w kulturze wymienia "dostępność dóbr kulturalnych". Pisze o tym również A. Kłoskowska:<br>"Wyraźny pozytywny wpływ na rozwój kulturalny jednostki ma nasycenie środowiska