1969 r., kiedy to widownia zdemolowała scenę i walczyła z policją. Podobnie zresztą nie do zaakceptowania przez konserwatywną publiczność był śpiew Janis Joplin - spazmatyczny i pełen histerycznej wręcz ekspresji.<br><br>Jeśliby więc szukać dźwiękowego komentarza do lat 60., to niespokojny jazgot Hendriksowskiej gitary pasowałby do tego idealnie. Tak jak do kolejnych dekad przystawali cukierkowi wykonawcy z dyskotek, później zbuntowani punkowcy, dziś gniewni raperzy z jednej strony, a z drugiej często anonimowi twórcy techno.<br><br>&lt;tit&gt;Lewitować w innym świecie&lt;/&gt;<br><br>Jednak obecnie pamięta się o Hendriksie, Joplin czy Morrisonie - wokaliście The Doors zniszczonym przez alkohol i narkotyki - także z innych powodów. Oni to, a można