jego struktury pierwotnej, liturgicznej. W rezultacie <br>jednak, zabieg ten pozwalał na tworzenie bardziej rozbudowanych (mikro) struktur <br>formalnych, związanych właśnie z tak zakomponowanym tekstem, niekiedy jednorodnych <br>materiałowo i operujących jednorodnym typem ekspresji; stwarzało to także możliwość <br>operowania dużymi kontrastami. Ponadto w częściach Kyrie i Agnus Dei ­ nierozbudowanych <br>tekstowo, kompozytor wprowadzając element dekompozycji, mógł muzycznie nadać <br>im rozmiary proporcjonalne do części rozbudowanych tekstowo ­ Gloria i Credo,<br> ­ zacieranie warstwy semantycznej tekstu,<br> ­ różne typy narracji, np. praca motywiczna i korespondencja motywiczna z pierwszoplanową <br>rolą partii wokalnych,<br> ­ współdziałanie partii instrumentalnych z partiami wokalnymi, np. w tworzeniu <br>kulminacji, na gruncie różnych typów narracji,<br> ­ wstępy, epizody i interwencje