potrzebna jest moja miłość - to... ja ciebie kocham, Ewa. Kocham cię. Zawsze cię kochałem. Od samego początku. Od stworzenia świata.<br>Lekki wiatr z przymkniętego okna, obraz rozbitej doniczki zamajaczył jeszcze przez chwilę i już cała jestem w tym świetle, w tym cieple, we łzach. Płaczę cicho, bezgłośnie, szczęśliwie. <br>Czuję jego delikatne wargi na moich ustach. <br> Obudziłam się radosna i przerażona. Kocham Andrzeja! I chcę żyć! Zacznie się nowa męka. Muszę sama poważnie porozmawiać z lekarzem. Muszę wiedzieć, czy będę mogła żyć. <br>Jak będę mogła żyć. <br> Zośka...<br>Jakby mu dwie gwiazdy w tych ślepiach utonęły. Musiało się coś stać między nimi, bo