pięścią w szafkę, a wtedy wyleciała mu na głowę sterta nie pranych od tygodni skarpet i koszul. Tego już było za dużo. Zamknął oczy i zacisnął zęby. Stanął mu przed oczyma finał wczorajszej nocy: oszklone drzwi do pokoju rozprysły się od uderzenia pięścią. Pokaleczony, pijany, z twarzą mokrą od łez, demolował mieszkanie. Jednym ruchem zerwał ze ściany drewnianą półkę. Na wpół płacząc, na wpół krzycząc, chwycił doniczkę z bluszczem i cisnął nią o ścianę. Na koniec spojrzał na zdjęcie Dominiki w antyramce. Teraz, kiedy to sobie wszystko przypomniał, podszedł do okna i spojrzał w dół. Oprócz kawałków szkła nie zobaczył niczego