do ponad kilometra na rok (Bentley, 1987), np. Strumień Lodowy Rutforda płynie do Lodowca Szelfowego Ronne z prędkością ponad 400 m/rok. Strumień Lodowy B (zasila Lodowiec Szelfowy Rossa) osiąga prędkość 827 m/rok (Clarke, 1987b). Prędkości te zestawiane z naprężeniami na dnie wskazują, że jest to efekt intensywnego ślizgu dennego.<br> Strumienie lodowe w Antarktydzie Zachodniej, zasilające Lodowiec Szelfowy Rossa, są najlepiej zbadane. Profile podłużne ich powierzchni oraz podłoża są niskie i wyrównane, co różni je od innych strumieni lodowych. Przebieg wielu strumieni lodowych determinuje topografia podłoża. Inne (Strumień Lodowy B, C) nie mają wyraźnego związku z konfiguracją dna lądolodu (por