wschodu Selenga (dostarcza ponad 80% wód) wytworzyła olbrzymią deltę o powierzchni ok. 700 km<hi rend="upper">2</>, czyli zajmuje 2,2% aktualnej powierzchni Bajkału. W efekcie tego procesu nastąpiło wypłycenie jeziora od brzegów wschodnich. Widać to wyraźnie na dokładnych mapach batymetrycznych, na co wskazuje asymetria izobat względem obu brzegów. Także na mapie osadów dennych wyraźnie zaznaczają się szersze strefy osadów o grubszych frakcjach w stosunku do brzegu przeciwległego. Tego typu nabrzmienie podwodne przed deltą jest określane mianem prodelty (Klimaszewski 1978). Wkraczając w jezioro, delta sprzyja tendencji do przegrodzenia go i utworzenia dwóch odrębnych zbiorników. Jeziora alpejskie Thun i Brienz powstały właśnie po rozdzieleniu deltą