płytszych występuje zazwyczaj większe zróżnicowanie poszczególnych osadów, a ich układ może mieć charakter mozaikowy, np. południowa część jezior Onega i Ładoga. W osiowej, najgłębszej części Bajkału, osady mają układ charakterystyczny dla depozycji głębokowodnej, a przebieg wydzieleń jest typowo koncentryczny względem linii brzegowej.<br>Interesującym problemem jest miąższość osadów i tempo ich depozycji. W przypadku jezior (w odróżnieniu od mórz, gdzie są prowadzone na szeroką skalę badania poszukiwawcze surowców) znajomość tych zagadnień jest niestety dalece niewystarczająca. Wynika to z jednej strony z trudności technicznych dotyczących poboru powierzchniowych prób dennych lub głębokich odwiertów, z drugiej zaś z dużymi kosztami związanymi z pracami tego typu