Światło latarki przesunęło się po gładkich sklepieniach, wydobyło z mroku wnękę. Perełka ruszył w jej kierunku. Była tak niska, że musiał się schylić, by wejść w nią. Jeszcze kilka kroków... i naraz natrafił na drewniane oszalowanie. Zbutwiałe, potężnej grubości pale pod -I trzymywały skalne sklepienie. Wśród nich znalazł sklecone z desek drzwi. Pchnął je. Nie ustąpiły. Jeszcze raz oświetlił je dokładnie i wtedy spostrzegł, że są przymocowane do bocznych pali grubym drutem.<br>Nie zastanawiając się, jął odkręcać drut. Szło mu to niezwykle ciężko. Gruby drut wpijał się w spocone dłonie, ranił palce. Perełka nie ustępował. Sycząc z bólu walczył z opornym